تفاوت وبلاگ و روزنامه کاغذی

۱) وبلاگ‌ها به جای اخبار جاری و رسمی بیشتر به مخاطبان خود در باره اخبار غیررسمی، خاص و حاشیه‌ای اطلاع می‌دهند.

۲) نسل جوان امروز روزنامه خوان نیست و به کامپیوتر بیشتر عادت کرده است.

۳) امکان دسترسی به مطالب گذشته (آرشیو) خیلی راحت‌تر از روزنامه‌های کاغذی است.

۴) امکان دسترسی به اطلاعات اضافه مرتبط (با توجه به لینگ‌های موجود) خیلی راحت‌تر است.

۵) امکان استفاده از صدا، تصویر و فیلم هم در آن وجود دارد.

۶) امکان ذخیره مطالب مورد نظر راحت‌تر است.

۷) امکان ارسال نظرات یا مطالب مورد نظر توسط ایمیل بسیار راحت‌تر است.

۸) محدودیت جا وجود ندارد.

۹) هزینه‌های کمرشکن تهیه دفتر، تجهیزات، کاغذ، چاپ، توزیع و... را ندارد.

۱۰) وبلاگ‌ها می‌توانند هر لحظه اطلاعات خود را تکمیل کنند، اما روزنامه‌های کاغذی در بند زمان هستند و مجبورند تا شماره یا چاپ بعدی صبر کنند.

انتشار خبر در دنیای وبلاگ‌ها (blogosphere) بسیار سریع صورت می‌گیرد و به همین دلیل هم هست که نویسندگان این گونه تفاسیر اینترنتی از نظر شکل دادن به افکار عمومی، موقعیت مناسبی یافته‌اند.

طبق نتایج موتور جستجوی تکنوراتی Technorati تعداد وبلاگ‌های جهان در سال ۲۰۰۶ پنجاه میلیون بوده است و این در حالی است که این رقم لحظه به لحظه افزایش می‌یابد.

وبلاگ‌ها در هیچ جای جهان مثل فرانسه با اشتیاق نوشته و خوانده نمی‌شوند. طبق آمارهای موجود، از هر سه فرانسوی حاضر در اینترنت ۲ نفر وبلاگ می‌خوانند و از هر دو دانش‌آموز یک نفر خاطراتش را در اینترنت می‌نویسد. اما در مقام مقایسه در آمریکا و آلمان از هر سه کاربر اینترنت یک نفر بلاگر فعال است. در فرانسه نیز بحث‌ها از کافی‌شاپ‌ها به عرصه اینترنت منتقل شده است. لوموند روزنامه معروف فرانسه اکنون خوانندگانش را به ساختن وبلاگ فرا می‌خواند. اینجا [ Creez Votre Blog] می‌توان وبلاگ‌های معروف روزنامه‌نگاران و مردم عادی را دید که به تبادل آرا می‌پردازند. بحث‌هایی چون بهداشت، خانواده، هنر و البته سیاست هم در آنها جاریست.

بحث‌های نمادین جاری در وبلاگ‌ها بسیار متنوع است. این امر را می‌توان در وبلاگ‌های دیلی تلگراف Daily telegraph در انگلیس دید. در اینجا [Telegraph Blogs] قهرمان راگبی دیل کارلینگ درباره دیدار با پسرش حرف می‌زند. یا سرهنگ تیم کالینز فرمانده نظامی در عراق دیدگاه‌هایش را بر سر جنگ و یا اسکندر کبیر با دیگران در میان می‌گذارد. در همین حال، روزنامه‌نگاران هم راجع به مشکلات خودشان از موتورسواری تا آشپزی فرانسوی حرف می‌زنند

آمارهای منتشره در انگلیس از این نکته حکایت دارد که دردسرهای مشارکت آنلاین مخاطبان ارزش تحمل کردن را دارد. وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌های دیلی تلگراف سالیانه ۶ میلیون بازدیدکننده دارد، این رقم برای تایمز ۹ میلیون و برای گاردین ۵/۱۲ میلیون بازدیدکننده است و بنابراین تعجبی ندارد که جایزه بین رسانه‌ای XMA انجمن پژوهش اینکافیج [ایفرا] نصیب گاردین در انگلیس شد. مضامین اصلی مورد مسابقه در سال ۲۰۰۶ شامل پوشش مسابقات فوتبال جام جهانی، پادکست و وبلاگ‌ بود. برای اینکه بدانیم دنیای پلاتفرم‌های چند رسانه‌ای چه ویژگی‌هایی دارند باید به آرای ماریو گارسیا [Q&A with Mario Garcia] طراح روزنامه، رجوع کرد.

اما روزنامه راینیش پست [Rheinische Post] در آلمان حتی پا را از این هم فراتر گذاشته است و چاپ و آنلاین را ادغام کرده است.

کلمنس باوئر (Clemens Baver) رییس هیأت اجرایی گروه رسانه‌ای راینیش پست می‌گوید: هر دو عرصه چاپی و آنلاین به طرزی عالی یکدیگر را تکمیل می‌کنند و به لحاظ مضمونی هم عرصه سوژه‌های یکدیگر را گسترده‌تر می‌سازند.

این امر باعث شده تا این روزنامه دوسلدورفی هفته‌ای یک بار مقالات موجود در وبلاگ‌هایش، یعنی در Opinio را نیز در قالب نسخه چاپی به چاپ برساند.

نمونه قابل اشاره دیگر در این زمینه Oh my News کره جنوبی است. این سایت نمونه بارزی از روزنامه‌نگاری شهروندی در جهان است که دارای ۴۰ هزار نویسنده است و هر یکشنبه نسخه چاپی آن که آمیزه‌ای از پست‌های آن است، به بازار می‌آید. این روند اکنون با استقبال سیاستمداران هم مواجه شده است.

گفته می‌شود، رومو هیون رییس جمهور کره جنوبی نخستین رییس جمهور دارای وبلاگ است. وزیر کشور فرانسه یک بلاگر بسیار فعال است و بلاگرها حرف‌های فراوانی برای انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا خواهند داشت.

+ نوشته شده در  دوشنبه بیست و دوم خرداد ۱۳۹۶ساعت 10:42  توسط فرهاد  |