آخرین مطالب
امکانات وب
وبلاگ‌ها به دلیل سهولت ساخت و استفاده از آنها و همچنین زبان ساده‌ای که دارند به قشر خاصی از جامعه محدود نیستند یعنی از رئیس جمهوری گرفته تا حتی فروشنده یک فروشگاه می‌توانند نویسنده وبلاگ باشند. اما شاید مهم‌ترین ویژگی وبلاگ‌ها را بتوان رهایی آنها از محدودیت و قید و بند سانسور دانست. بدین ترتیب که در کلاس‌های روزنامه‌نگاری می‌گویند هر رویداد تا پیش از انتشار توسط رسانه‌ها (مطبوعات و رادیو و تلویزیون) تحت تأثیر عوامل مختلف درون سازمانی شامل:
ـ سیاست‌های خبری آن رسانه
ـ تأثیر ارزش‌های اجتماعی، سیاسی، مذهبی و فرهنگی و... هر جامعه بر آن رسانه
ـ باورها و اعتقادات شخصی خود خبرنگار
ـ مسایل فنی مثل: کمبود جا در مطبوعات و دقت در رادیو و تلویزیون و بدون سازمانی شامل:
۱) محدودیت‌های قانونی
۲) اعمال نفوذ اشخاص حقیقی و حقوقی
۳) اعمال نفوذ صاحبان آگهی
۴) تأثیر گروه‌های فشار
۵) مخاطبان
۶) منابع خبری (روابط عمومی سازمان‌های مختلف و خبرگزاری‌ها) قرار می‌گیرد.
بنابر این هرگز خبری که نهایتاً به اطلاع مردم می‌رسد بازتاب کامل واقعیت نیست اما وبلاگ‌ها چون تحت تأثیر این عوامل نیستند (مگر باورها و اعتقادات شخصی خود نویسنده) و به‌علاوه نویسندگان آنها می‌توانند هویت خود را پنهان نگهدارند، سانسور در آنها جایی ندارد، بنابر این نه تنها باعث تخلیه روانی و آرامش روحی نویسندگانشان می‌شوند بلکه در کل با تکثیر دیدگاه‌ها باعث افزایش تفاوت‌ها و سؤال‌ها و رشد هویت‌های فردی می‌شوند.
اما از سوی دیگر به دلیل آزادی بیان بی‌حد و مرزی که دارند بعضاً مطالبشان بسیار بی‌پروا و بی توجه به منافع ملی و مصالح ملی است و به همین خاطر گاهی نمی‌توان چندان به صحت نوشته‌های آنها اطمینان داشت.
از دیگر ویژگی‌های مهم وبلاگ‌ها سرعت بالای به روز شدن اخبار است که حتی از رادیو هم بیشتر است مثلاً وقتی حدود ساعت ۵ صبح ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ خبر دستگیری صدام اعلام شد و مهم‌ترین روزنامه‌های آمریکا در بهترین حالت ۱۰ ساعت بعد با انتشار ویژه‌نامه‌ای این خبر را منتشر کردند در حالی که وبلاگ‌ها و روزنامه‌های الکترونیکی به صورت لحظه به لحظه به انتشار تازه‌ترین اخبار و تصاویر پرداخته بودند.
البته وبلاگ‌ها این مزیت مضاف را هم دارند که می‌توانند از طریق لینک‌های متعدد، اطلاعات بیشتری در خصوص موضوع و زمینه کاری خود در اختیار مخاطبانشان قرار دهند. آخرین نکته قابل ذکر در این زمینه این است که وبلاگ‌ها می‌توانند به صورت منفرد یا بعضاً هماهنگ با هم از طریق تمرکز روی موضوعی خاص نقش مؤثری در جلب توجه و تحریک افکار عمومی داشته باشند.
آمارهای منتشره در انگلیس از این نکته حکایت دارد که دردسرهای مشارکت آنلاین مخاطبان ارزش تحمل کردن را دارد. وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌های دیلی تلگراف سالیانه ۶ میلیون بازدیدکننده دارد، این رقم برای تایمز ۹ میلیون و برای گاردین ۵/۱۲ میلیون بازدیدکننده است و بنابراین تعجبی ندارد که جایزه بین رسانه‌ای XMA انجمن پژوهش اینکافیج [ایفرا] نصیب گاردین در انگلیس شد. مضامین اصلی مورد مسابقه در سال ۲۰۰۶ شامل پوشش مسابقات فوتبال جام جهانی، پادکست و وبلاگ بود. برای اینکه بدانیم دنیای پلاتفرم‌های چند رسانه‌ای چه ویژگی‌هایی دارند باید به آرای ماریو گارسیا [Q&A with Mario Garcia] طراح روزنامه، رجوع کرد
اما روزنامه راینیش پست [Rheinische Post] در آلمان حتی پا را از این هم فراتر گذاشته است و چاپ و آنلاین را ادغام کرده است.
کلمنس باوئر (Clemens Baver) رییس هیأت اجرایی گروه رسانه‌ای راینیش پست می‌گوید: هر دو عرصه چاپی و آنلاین به طرزی عالی یکدیگر را تکمیل می‌کنند و به لحاظ مضمونی هم عرصه سوژه‌های یکدیگر را گسترده‌تر می‌سازند.
این امر باعث شده تا این روزنامه دوسلدورفی هفته‌ای یک بار مقالات موجود در وبلاگ‌هایش، یعنی در Opinio را نیز در قالب نسخه چاپی به چاپ برساند.
نمونه قابل اشاره دیگر در این زمینه Oh my News کره جنوبی است. این سایت نمونه بارزی از روزنامه‌نگاری شهروندی در جهان است که دارای ۴۰ هزار نویسنده است و هر یکشنبه نسخه چاپی آن که آمیزه‌ای از پست‌های آن است، به بازار می‌آید. این روند اکنون با استقبال سیاستمداران هم مواجه شده است.
گفته می‌شود، رومو هیون رییس جمهور کره جنوبی نخستین رییس جمهور دارای وبلاگ است. وزیر کشور فرانسه یک بلاگر بسیار فعال است و بلاگرها حرف‌های فراوانی برای انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا خواهند داشت.
آیا وبلاگ‌نویسی به نزدیکی نفطه اوج محبوبیتش رسیده است؟ مرشدان تکنولوژی در موسسه گارتنر چنین اعتقادی دارند.
به گزارش آسوشیتدپرس یکی از ۱۰ پیش‌بینی این شرکت پژوهشی برای سال ۲۰۰۷ این است که شمار وبلاگ‌نویس‌ها در نیمه اول سال آینده میلادی در حد تقریبا ۱۰۰ میلیون تثبیت خواهد شد.
دلیل این پیش‌بینی به گفته داریل پلامر یکی ار محققان موسسه گارتنر این است که اغلب افرادی که به تفتن با یاداشت‌های روزانه اینترنتی می‌پردازند، تا به حال آن را امتحان کرده‌اند. آنهایی که به این کار عشق می‌ورزند خود را متعهد به ادامه‌دادن آن می‌کنند، در حالیکه دیگران از این کار خسته‌شده و آن را رها کرده‌اند.
پلامر می‌گوید: "بسیاری افراد به وبلاگ‌نویسی روی آورده و بعد آن را کنار گذاشته‌اند. همه فکر می‌کنند که چیزی برای گفتن دارند، اما زمانی که صحنه را در اختیار آنها می‌گذارید و از آنها می‌خواهید حرفشان را بزنند، تازه معلوم می‌شود واقعا حرفی برای گفتن دارند یا نه."
پلامر یادآور می‌شود که این رویداد را نباید ضربه‌‌ای به وبلاگ‌نویسی به حساب آورد، دینامیسم متوقف‌شدن در یک نقطه اوج همیشه رخ میدهد، گرچه هنگام بروز در مورد پدیده‌‌ای که به با سرعت زیادی محبوبیت یافته اندکی باعث غافلگیری می‌شود.
فضای وبلاگ بیش از چت فرصت لازم برای اندیشیدن و تعامل فکری را مهیا ساخت. اگر چت روم ها شهاب های آسمان مجازی باشند وبلاگ ها ستاره های نورانی آن هستند. وبلاگ معمولا نسبت به سایت ماهیتی پویاتر دارد. تغییرات در آن سریعتر رخ میدهد.
از طرف دیگر محتوای رسانه را می توان یکی از پر حجم ترین و دست نیافتنی ترین مجموعه داده هایی دانست که می تواند بسیار درباره جامعه سخن بگوید.
وبلاگ تنها یک دفترچه خاطرات که در نهان خانه ی وجود آدمی باشد نیست. نوشتن عنصر اصلی وبلاگ نویس است اما نوشتنی که تنها خود مخاطب آن نباشی، بلکه هر کس دیگری در این فضا اجازه یابد بخواند و علاوه بر خواندن اظهار نظر هم کند.
یکی از ویژگی های وبلاگ بازخور است که با نقد و اظهار نظر از سوی دیگران باعث بالا رفتن آگاهی می شود، هویت محصول فرآیندی مستمر میان خود و دیگری، یک دیالکتیک درونی- برونی می باشد.
شاید یکی از مهم‌ترین تأثیرات وبلاگ، تأثیر آن بر شخصیت اجتماعی فرهنگی و رها کردن و آشکار ساختن لایه‌های پنهانی هویت افراد باشد، طبق مدل"مازلو"انسان ها علاوه بر نیاز های جسمانی دارای نیاز های اجتماعی نیز هستند که حد نهایی آن"خود شکوفایی" است، نیاز به راستی رساندن هستی خویش و کشف توانایی های بالقوه و به کار گرفتن آن.
گذشته از خود شکوفایی وبلاگ فضای برای ارتباط برقرار کردن ایجاد می کند، فرد سعی می کند ارتباطی اثر بخش داشته باشد تا بتواند در نتیجه آن لذت ببرد ویژگی هایی که به طور معنی داری بر اثر بخشی موثر است: گشودگی، همدلی، مثبت گرایی و تساوی است.
در فضای مجازی که تقریبا برابری و تساوی وجود دارد و تو، یک وبلاگ نویس هستی و دیگری ای که سر می زند هم یک وبلاگ نویس است با نظر ها و پیام هایی که در مورد متن های که بیان گر گشودگی است، گذاشته می شود همدلی بالا می رود. وبلاگ محصول رشد درونی ارتباطات در عالم اینترنت است.
این محصول، بازتاب تعامل انسان فضای مجازی با دیگری است. فضایی، برای به نمایش گذاشتن ابعاد فردی با تمامیت ظرفیت خود در یک عرصه عمومی، تبدیل شده است.
"خود گشودگی" یکی از عوامل موثر در خود شکوفایی می باشد و وبلاگ فضایی را ایجاد می کند که فرد از این طریق و ارتباط برقرار کردن با دیگران، خود شکوفایی اش بالاتر می رود.
وبلاگ هایی که به بیان احساس ها و عواطف می پردازد شاید بیش از دیگر موضوعات باشند، پسرهایی که وبلاگ هایی با موضوع عشق و شعر و احساسی دارند نیز زیاد هستند(البته این نکته جای تحقیق و بررسی بیشتر دارد)، اما می توان گفت عواطف و احساساتی که در دنیای عقلانی و واقعی مجالی پیدا نمی کند در این دنیا به راحتی بروز پیدا می کنند.
وبلاگ ها اکثرا متن گفتاری هستند که زبان نوشتاری هم دارد، که خصیصه گفتگویی و تعاملی بودن در آن موج می زند. ویژگی ای که به وضوح در فرهنگ ایرانی نیز نهان است. فرهنگ ایرانی یک فرهنگ شفاهی می باشد. به گونه ای که خود فرد با اینکه در قسمت پایین متن نظر دهید وجود دارد اظهار تمایل می کند که دوست دارد بداند دیگران چه فکر می کنند. و یا مشکلات و دغدغه های خود را عنوان می کند و از دیگران کمک می خواهد.
وبلاگ یک فضا و بیان شخصی است که افراد خودشان را در آن بیان می‌کنند و در معرض دید همگان قرار می‌دهند که البته این تشخص می‌تواند متعلق به یک گروه، سازمان و یا یک جامعه بزرگ نیز باشد.
انتشار خبر در دنیای وبلاگ‌ها (blogosphere) بسیار سریع صورت می‌گیرد و به همین دلیل هم هست که نویسندگان این گونه تفاسیر اینترنتی از نظر شکل دادن به افکار عمومی، موقعیت مناسبی یافته‌اند.
طبق نتایج موتور جستجوی تکنوراتی Technorati تعداد وبلاگ‌های جهان در سال ۲۰۰۶ پنجاه میلیون بوده است و این در حالی است که این رقم لحظه به لحظه افزایش می‌یابد.
وبلاگ‌ها در هیچ جای جهان مثل فرانسه با اشتیاق نوشته و خوانده نمی‌شوند. طبق آمارهای موجود، از هر سه فرانسوی حاضر در اینترنت ۲ نفر وبلاگ می‌خوانند و از هر دو دانش‌آموز یک نفر خاطراتش را در اینترنت می‌نویسد. اما در مقام مقایسه در آمریکا و آلمان از هر سه کاربر اینترنت یک نفر بلاگر فعال است. در فرانسه نیز بحث‌ها از کافی‌شاپ‌ها به عرصه اینترنت منتقل شده است. لوموند روزنامه معروف فرانسه اکنون خوانندگانش را به ساختن وبلاگ فرا می‌خواند. اینجا [ Creez Votre Blog] می‌توان وبلاگ‌های معروف روزنامه‌نگاران و مردم عادی را دید که به تبادل آرا می‌پردازند. بحث‌هایی چون بهداشت، خانواده، هنر و البته سیاست هم در آنها جاریست.
بحث‌های نمادین جاری در وبلاگ‌ها بسیار متنوع است. این امر را می‌توان در وبلاگ‌های دیلی تلگراف Daily telegraph در انگلیس دید. در اینجا [Telegraph Blogs] قهرمان راگبی دیل کارلینگ درباره دیدار با پسرش حرف می‌زند. یا سرهنگ تیم کالینز فرمانده نظامی در عراق دیدگاه‌هایش را بر سر جنگ و یا اسکندر کبیر با دیگران در میان می‌گذارد. در همین حال، روزنامه‌نگاران هم راجع به مشکلات خودشان از موتورسواری تا آشپزی فرانسوی حرف می‌زنند.
بن منتون نویسنده دیلی تلگراف می‌گوید: با این همه، ستارگان واقعی در این فضا کسانی هستند که هیچ‌کس آنها را نمی‌شناسد، اما با مقالاتشان تأثیری پایدار بر جا خواهند گذاشت.
محتوای وبلاگ‌های اولیه غالباً شامل: مجموعه‌ای از لینک‌ها و توضیحات متناسب با علاقه نویسنده بود. سپس وبلاگ‌هایی که جنبه دفترچه خاطرات شخصی داشت به وجود آمد و در ادامه نیز شاهد وبلاگ‌هایی تخصصی در زمینه‌های گوناگون همچون: نجوم، روزنامه‌نگاری، مذهبی، سیاسی و... بودیم.
ساختن وبلاگ‌ها بسیار راحت است فقط باید فرم مختصر و ساده‌ای را- که بیشتر از چند دقیقه طول نمی‌کشد- پر کرد تا صاحب وبلاگ شد. برای گذاشتن مطلب هم در آن نیاز به اتصال به اینترنت نیست می‌توان مطلب را تایپ و پس از اتصال، آن را در وبلاگ Paste کرد.
دوستت دارم...
برچسب : نویسنده : 74456 بازدید : 93